maandag 10 april 2017

Running like no other

Vier jaar geleden had ik het briljante idee om te gaan hardlopen. Nooit gedaan en dus geen idee of het iets voor mij zou zijn. Standvastig als ik was, moest en zou ik direct hardloopschoenen gaan kopen. Het werden een paar Nike free runs 5.0. Op zich mooie schoenen, maar na één keer lopen hield ik het alweer voor gezien en besloot ik nooit meer te gaan hardlopen. Enfin de schoenen belandde in de kast en daar zijn ze eigenlijk niet uit geweest tot gisteravond. Gisteravond had ik namelijk een spontane ingeving om te gaan hardlopen. Spontaan? Ok, misschien niet helemaal spontaan. Eergister stond ik namelijk mijn vriend en schoonouders aan te moedigen bij de kwart Marathon in Rotterdam. 

Ik haalde mijn hardloopschoenen uit de kast, trok een sportlegging aan, haalde de huissleutel van mijn sleutelbos en zocht naar een geschikt vest om aan te trekken, eentje waarin ik mijn huissleutel kon bewaren en dat ook nog eens warm genoeg was om mij tegen de 'kou' te beschermen. Enkele minuten later was ik ready to go en voor ik het wist stond ik buiten om mijn ronde te beginnen.

Op internet had ik een schema gevonden (waarmee ik het dit keer hopelijk langer volhoud dan mijn poging van vier jaar geleden) om het langzaam op te bouwen dus ik zou deze gaan training beginnen met vier keer twee minuten hardlopen en twee minuten wandelen. De eerste twee keer 2 minuten hardlopen gingen prima, maar daarna werd ik moe en begon ik bloed te proeven (yep, ik ben ook echt helemaal niks gewend). Desondanks heb ik de training voltooid en ben ik uiteindelijk best tevreden waardoor ik mijn hardloopschoenen van de week nogmaals de buitenlucht zal laten 'ervaren'.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten